Monday, August 9, 2010

คนมาทีหลังได้ก่อน

วันนี้เจ็บใจมาก เจอคุณลุงนิสัยเกรียนคนนึง
(แต่ไม่รู้ว่าที่จริงแล้ว เค้าก็คิดว่าเราเกรียนป่าว 555....)

คือไปเดินซีคอนสแควร์กับคุณแม่ พอดีมันมีเทศกาลอาหารญี่ปุ่น ก็ขายอาหารสไตล์ญี่ปุ่น ของนำเข้าจากญี่ปุ่น ฯลฯ เต็มไปหมด
คุณแม่อยากกินทาโกะยากิมาก เห็นร้านนึงน่ากินเลยเดินไปรอซื้อ
ส่วนเราตามไปช้าหน่อยเพราะมัวแต่ซื้อซูชิอยู่
พอไปถึงก็เจอคุณแม่ยืนอยู่หน้าเคาเตอร์ร้าน กับคุณลุงคนนึง

คุณแม่ก็ถามราคา ถามว่าขายยังไง กล่องเท่าไหร่
ร้านเค้าก็ขายหลายราคา ตามจำนวนลูก เช่น 4 ลูก 75 บาท 6 ลูก 100 บาท
เรากับแม่ก็ถาม ๆ กัน ว่าเอากี่ลูกดี กล่องเดียว 6 ลูกจะพอมั้ย ต้องซื้อเผื่อพ่อหรือน้องมั้ย ฯลฯ
เราก็หยิบเงินแล้วบอกว่า เอากล่องนึง 100 บาทก่อนละกัน

ที่ร้านเค้าก็กำลังปิ้ง ๆ แล้วก็พลิกทาโกะยากิไปมา รอให้สุกได้ที่
เพื่อฆ่าเวลา คนขายก็โฆษณาสรรพคุณอุปกรณ์และวัตถุดิบไปพลาง ว่า สั่งซื้อมาจากญี่ปุ่น ราคาเลยแพงหน่อย แต่อร่อย
ส่วนเราก็ถามเรื่องมันเผาที่ขายอยู่ในร้านเดียวกัน
(จริง ๆ ต้องบอกว่ามันย่าง เพราะมันวางบนตะแกรง ใช้แก๊ส แต่พอดีแก๊สหมด
เค้าบอกว่าต้องรอแก๊สก่อน ขายไม่ได้ ยังไม่สุก นอกจากเราแล้วมีลูกค้ามาถามซื้ออีก 2 คน ทุกคนก็ผิดหวังเดินจากไป)

แล้วพอได้ของ คนขายเค้าก็ใส่ให้เรากับแม่ 6 ลูก เก็บเงิน 100 บาท
แล้วแม่เราก็เดินออกไปจากหน้าร้าน
เรากำลังจะตามไป ก็เห็นว่าคนขายเขาหยิบกล่องใหม่มา วางกระดาษ แล้วเตรียมรับออร์เดอร์จากลุง
ที่ไหนได้ลุงโมโหมาก บอกว่า "ไม่เอาแล้ว!" ตามด้วยคำตัดพ้อ "คนมาทีหลังได้ก่อน"

เราก็ยินก็เหวอเลย คนขายก็ยืนเหวอสองคน
แต่ลุงก็เดินไปแล้ว
เราก็ตกใจแล้วถามแม่(เสียงดัง)ว่า แม่ แม่มาทีหลังเค้าเหรอ
แม่ก็กลับหลังหันมา งงมาก ถามว่า อะไร? อะไร?
เราก็เล่าให้ฟัง
คนขายสองคนรีบบอกเราใหญ่เลยว่า ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไร ไม่ต้องคิดมาก
แม่เราก็เดินกลับเข้าไปที่ร้านแล้วบอก(ปลอบ?)คนขายว่า
"ก็เค้าซื้อของงี่เง่าเองนี่ ไม่สั่งซะทีว่าจะเอาอะไร ถามอยู่ได้ ใครจะไปรู้ล่ะ ก็นึกว่ายืนชวนคุยเฉย ๆ"

คือพอมาทบทวนความจำดูอีกที ก็นึกออกว่าคุณลุงคนนั้นก็ยืนถามนู่นถามนี่ โยกโย้ ยึกยัก ไม่สั่งซะที
แล้วก็ถามเยอะ เหมือนยืนชวนคนขายคุยนู่นนี่มากกว่า
เดี๋ยว ๆ ก็ถามว่า ร้านนี้มีผงโรยข้างบนมั้ย เผ็ดมั้ย ซอสมีมั้ย เด็กกินได้หรือเปล่า
(คิดดูดิ กว่าเราจะเดินตามแม่มาถึงร้าน กว่าเราจะถามเรื่องมัน กว่าคนขายจะอธิบายเรื่องแก๊สหมด
แล้วยังมีลูกค้ามาถามเรื่องมันอีก 2 คน ซึ่งคนขายก็ตอบอธิบายไปทั้งสองรอบ
แล้วแม่เรายังถามเรื่องข้าวโพดที่ขายในร้านด้วย มันใช้เวลานานแค่ไหน
แต่ลุงคนนั้นก็ยังไม่สั่งสักที ถามอย่างอื่นอยู่ได้)

แล้วเราก็ได้ยินเหมือนกันนะว่าเค้าพูดประมาณว่า โรยแล้วราดซอสให้ด้วยนะ
คือพูดเหมือนจะสั่งแล้วกินเลย แต่ลุงแกจนแล้วจนรอดก็ไม่ระบุว่าจะเอากล่องกี่บาท กี่ลูก
คนขายก็ถือกล่องรออยู่นาน แม่เรา(ที่ก็ยืนอยู่นานแล้วเหมือนกัน) ก็เลยไม่ได้สนใจว่าตาลุงคงอยากได้ทาโกะยากิก่อน
แล้วเรา(ที่มาทีหลัง ไม่รู้เรื่องอะไรกับเค้าด้วยเลย)ก็สั่งตัดหน้าลุง

ก็ขำนะ ว่าคนเราแบบนี้ก็มีด้วย
แต่ที่โมโหก็คือ เค้าว่าซะเหมือนเรามารยาททรามมาก มาแซงคิว
แต่ไม่รอให้เราตอบหรือแก้ข่าวเลย ว่าเสร็จก็สะบัดตูดเดินหนีไป
Hit & run ชัด ๆ .... โอย แค้น
คือถ้าเราตั้งสติได้นะ (ซึ่งปรกติก็ตั้งไม่ได้หรอก เวลาทีเรื่องฉุกละหุกต้องด่ากับใคร เราคิดไม่ทันทุกที)
เราก็คงจะเถียงลุงว่า คนมาก่อนแต่ไม่สั่งซะที กับคนมาทีหลังแต่รีบดูเมนูแล้วรีบสั่ง ร้านอาหารที่ไหน ๆ เค้าก็ต้องเสิร์ฟคนที่สั่งก่อนทั้งนั้นแหละ

ไม่สั่งอาหารแล้วจะได้อาหารได้ไงวะ......

1 comment:

Unknown said...

เจอเเบบนี้เข้าไปก็เเย่เหมือนกันนะฮะ